martes, 12 de febrero de 2008

El precio de nuestra oscuridad

Y tú, ¿qué has venido a hacer a mi oscuridad?

"Desnudarme", me dices. Te abres paso a empeñones y no nos queda más remedio que empezar a usar Segundos como moneda, para intentar cubrir una necesidad inventada de compensar y balancearlo todo. Pronto necesitamos de Minutos, y antes de darnos cuenta echamos mano de Horas para pagar cualquier gasto menor.

Los Soles se devalúan rápidamente, pero las Lunas jamás perderán un ápice de su valor. Siempre han sido algo escaso y preciado, hermoso, casi sagrado. Codiciado por muchos, merecido por pocos.

Con quién habrás gastado tus Lunas, no lo sé. Quizá no quiera saberlo. Me parecería excesivo, una barbaridad, que se las hubieras dado a cualquiera. Es más, ni siquiera estoy segura de ser merecedora de ninguna de tus Lunas. Al menos no enteras, quizá esté en mi crédito aspirar a algún pedacito. No aprobaría que las gastaras en mí, aunque, no puedo negarlo, es cuanto anhelo.

Related Posts:

  • El precio de nuestra oscuridadY tú, ¿qué has venido a hacer a mi oscuridad?"Desnudarme", me dices. Te abres paso a empeñones y no nos queda más remedio que empezar a usar Segundos … Read More
  • Moment de feblesaTan sols un somni i me'n adono que el que creia que havia deixat de sentir segueix aquí, resistint-se a anar-se'n del tot. Només un somni per a dispar… Read More
  • It's all in the detailsThere's certain things she won't ever know. Like how much I really know about her, how much I could guess about who she really is. She doesn't know be… Read More
  • Three worded storyI've always loved this game. We have played it since I can remember, and it goes like this: every player, in order, adds three words following whichev… Read More
  • Natura fràgil- Sóc de estómac fràgil -li deia-, i és per això que he de racionar de bon tros cuidat l'alcohol si vull que el meu cos ho accepti i m'arribi a embria… Read More